با توجه به آمارهای موجود، تولید سنگ آهن در طول ۶ سال گذشته با یک رشد قابل توجه همراه بوده و به میزان ۸۸ درصد افزایش یافته است. این افزایش نشانگر روند مثبت و پیشرفت صنعت استخراج سنگ آهن در کشور می‌باشد.
در سیزدهمین نشست میز صنعت سازمان بورس، بررسی صنعت استخراج کانه‌های فلزی به عنوان محور اصلی مورد توجه قرار گرفت. براساس اطلاعات سال ۲۰۲۱، ایران با قابلیت استخراج ۲.۷ میلیارد تن سنگ آهن، دارای نهمین ذخایر سنگ آهن قابل استخراج در جهان است. در این رده‌بندی، استرالیا، برزیل و روسیه با داشتن بیشترین ذخایر قابل استخراج سنگ آهن به ترتیب در جایگاه‌های برتر قرار دارند.
علاوه بر ایران و کشورهای فوق، چین، اوکراین، کانادا، هند و آمریکا نیز به ترتیب در جایگاه چهارم تا هشتم در جهان قرار دارند. این کشورها نیز برای استخراج و تولید سنگ آهن بسیار مهم هستند و نقش قابل توجهی در بازار جهانی سنگ آهن دارند.
ذخایر سنگ آهن قابل استخراج در این کشورها نشانگر اهمیت و توانمندی آنها در صنعت استخراج معدن و تولید سنگ آهن است. این منابع غنی و فراوان از سنگ آهن می‌توانند نیازهای داخلی و خارجی را تأمین کرده و برای توسعه صنایع مختلف از جمله فولادسازی و ساخت و ساز بسیار مفید باشند.
در طی سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، تولید سنگ آهن در ایران تحولات قابل توجهی را تجربه کرده است. در سال ۲۰۱۷، تولید ایران به میزان ۱۰۰ میلیون تن بوده و در سال ۲۰۲۲ به ۷۵ میلیون تن کاهش یافته است. این کاهش تولید نشانگر چالش‌ها و محدودیت‌هایی است که در صنعت استخراج و تولید سنگ آهن ایران در این دوره زمانی وجود داشته است.
در مقابل، استرالیا به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر سنگ آهن قابل استخراج در جهان، در این ۶ سال صفر درصد رشد تولید را گزارش کرده است. این نشان می‌دهد که تولید سنگ آهن در استرالیا ثابت مانده یا به صورت متعادل رشد کرده است.
در چین، که یکی از بزرگترین بازارهای مصرفی سنگ آهن است، رشد تولید به میزان ۶ درصد بوده است. این نشان می‌دهد که تقاضا و استفاده از سنگ آهن در چین افزایش یافته است و تولید این محصول در کشور نیز رشد قابل توجهی داشته است.
همچنین در هند، رشد تولید سنگ آهن به میزان ۴۴ درصد گزارش شده است. این نشان می‌دهد که هند نیز در صنعت استخراج و تولید سنگ آهن پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده است.
در مقابل، برزیل و روسیه نشان دهنده رشد منفی در تولید سنگ آهن است. این نشان می‌دهد که این دو کشور با مشکلات و محدودیت‌هایی در صنعت استخراج و تولید سنگ آهن مواجه بوده و تولید آنها کاهش یافته است.
در بخش تجارت خارجی سنگ آهن، ایران در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ حدود ۰.۸ میلیارد دلار صادرات سنگ آهن داشت. اما در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، این میزان کاهش یافت و به ترتیب به ۰.۱ و ۰.۴ میلیارد دلار رسید. این کاهش در صادرات سنگ آهن می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، اما یکی از عوامل موثر می‌تواند نوسانات قیمتی باشد.
قیمت سنگ آهن در بازار جهانی تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرد، از جمله تقاضا و عرضه جهانی، تغییرات اقتصادی و سیاسی، و تغییرات در قوانین و مقررات تجاری بین المللی. این نوسانات قیمتی می‌تواند بر صادرات سنگ آهن ایران تأثیر بگذارد و موجب کاهش درآمدهای صادراتی شود.
علاوه بر آن، عوامل داخلی مانند مشکلات لجستیک و حمل و نقل، محدودیت‌های تجاری و تحریم‌ها نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. این مشکلات ممکن است باعث کاهش توانایی صادراتی کشور شده و در نتیجه صادرات سنگ آهن را کاهش دهد.
به طور کلی، نوسانات قیمتی و عوامل داخلی و خارجی می‌توانند تأثیرگذار بر تجارت خارجی سنگ آهن ایران باشند و باعث تغییرات در حجم و ارزش صادرات این محصول شود.