صنعت فولاد تا چندین سال گذشته نیز شرایط خوبی داشت، فعالیتهایی همچون روابط بین‌المللی و صادرات توسط افارد کار بلد و با تجربه صورت می گرفت، عواملی مانند تعویضهای گوناگون وزارت صمت و دیگر مسئولین، تصمیمات غلط و ... این صنعت را دچار بحران های فعلی نموده است. جهت ایجاد راهی برای فعالیت بیشتر فولادکاران و صنعت فولاد، در حوزه صنعت فولاد دولت آینده برنامه ریزی مهمی باید داشته باشد، لازم است مصوبات و ساختارهای فعلی تخریب و برای بخش های مختلف این صنعت تصمیمات عاقلانه ایی گرفته شود.
بعد از تغییر و تحولی که در وزارت صمت اتفاق افتاد صادرات ورق فولادی نیز با تغییراتی مواجه شد و متاسفانه با دستورالعمل هایی که صادر شد صادرات در انحصار تعداد کمی از تولیدکنندگان قرار گرفت، به طوری که روند صادرات از اختیار افراد و تجاری که تجربه و تخصص در صادرات را داشتند خارج شد و در راستای حمایت از تولیدکننده برخی از واحدها به عنوان صادرکننده ورق و میلگرد انتخاب شدند. گفتنی است این تصمیم یک اشتباه فاحشی بود. امضای طلایی و محدود کردن افراد صاحب تجربه، امکانات و روابط بین‌المللی در حوزه صادرات هستند مشکلات بزرگی ایجاد کرد و این افراد نباید حذف می‌شدند و این فرصت را نباید در اختیار تعداد معدودی قرار می‌دادند.
متاسفانه این برنامه اتفاق افتاد و آسیب های آن به کشور وارد شد. خریداران اغلب سعی دارند مواد اولیه از ایران بخرند. به عنوان مثال انواع و اقسام شمش و سنگ آهن بیشتر مشتری دارند و اگر این نوع مواد در داخل کشور فراوری شوند و به محصول نهایی تبدیل شوند، ایجاد اشتغال و درآمد را برای داخل به همراه خواهد داشت و مشتریان خارجی نیز باید کالای تولید شده ما را خریداری کند. متاسفانه برخی از افراد با راه‌هایی که بلد هستند در تلاش‌اند که این نوع امتیازات را از کشور سلب کنند و انواع مواد اولیه تحت عنوان شمش و سنگ آهن از کشور خارج شود.
به گفته رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد، این اتفاقاتی است که در صنعت فولاد رقم خورده است و انتظار داریم در دولت جدید با هماهنگی و درایت بیشتر در این عرصه گام بردارند و ما نیز به عنوان اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد و مرکزیت این صنعت اعلام آمادگی و همکاری کرده‌ایم که در یک شرایط متعادل و متوازنی در حوزه قیمت به موضوع صادرات ورود کنیم و این معضل را از ریشه اصلاح کنیم.
در ادامه، اگر بیشتر توجه کنیم خواهیم دید که موضوع صادرات در حوزه حمل و نقل ما نیز ایجاد اشتغال می کند و اگر برنامه ریزی درستی انجام شود قطعا تمام مشکلات حمل و نقلی نیز مرتفع خوهد شد. در واقع بی برنامگی و تمامیت خواهی برخی از عوامل تولید، توزیع و صادرات در صنعت فولاد را به طور جدی تحت تاثیر قرار داده است و در این صنعت یک برنامه جامع و مشخص وجود ندارد. فولاد نیز همچون بسیاری دیگر از صنایع تحریم شدند و این تحریم های اعمالی عامل مهمی در بروز بسیاری از اتفاقات حوزه فولاد است اما مسئولین و افراد ذیربط در مقابل این تحریم ها برنامه ریزی مشخصی ندارند.
دیگر از عوامل ناکارآمدی در این حوزه عدم تداوم افراد و مسئولین است. به عنوان مثال در دولت قبلی چندین بار وزیر صمت تغییر کرد و شاهد تصمیم گیری متعددی در صنعت فولاد بودیم که این موضوع بخش های بازرگانی و تولید را تحت تاثیر قرار می داد. این در صورتی است که موضوع مهمی مانند بازرگانی و صادرات باید به صورت جداگانه مورد توجه قرار گیرد و برنامه ویژه ای برای این قسمت در نظر گرفت و با قدرت به این بخش وارد شد و به عبارت بهتر به حمایت جدی دولت و مسئولین نیاز دارد. صادرات ورق و میلگرد صفر نشده اما به کمترین میزان خود رسیده که دلیل اصلی آن نیز تحریم ها و بی برنامگی در این حوزه به حساب می‌آید.