تحلیلگر ارشد صنعت فولاد، جعفری طهرانی، با تأکید بر این نکته که صنعت فولاد توانسته است تحت هر شرایطی، به خصوص تحریم‌ها، مقاومت کند و تاب‌آوری داشته باشد، می‌گوید: حاکمیت باید برای رفع بحران انرژی در این بخش چاره‌ای بیابد. در حالی که صنعت فولاد ایران در جایگاه دهم تولید جهان قرار دارد، این صنعت نیز مانند صنایع دیگر با یکسری چالش‌ها و مسائل خاص خود مواجه است.
این نظریات نشان می‌دهد که صنعت فولاد ایران با وجود مواجهه با تحریم‌ها و مشکلات داخلی، توانسته است برای حفظ مقام خود در تولید جهانی این صنعت تلاش کند. اما در عین حال، اهمیت صنعت فولاد به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تأمین نیازهای مختلف صنعتی و اقتصادی ایران نیز باید در نظر گرفته شود.
از طرفی، اشاره به این نکته که قیمت فولاد تأثیر مستقیمی بر قیمت‌های خودرو و لوازم خانگی دارد، نشان‌دهنده اهمیت این صنعت در زنجیره تأمین و تولید کشور است. بنابراین، به نظر می‌رسد که رفع مشکلات انرژی در صنعت فولاد می‌تواند به کاهش قیمت‌های مصرفی و بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک کند. به طور کلی، مدیریت مناسب انرژی و توسعه منابع انرژی متنوع می‌تواند به بهبود وضعیت صنعت فولاد و کاهش وابستگی به منابع انرژی خارجی کمک کند، که در نهایت به تقویت اقتصاد کشور منجر خواهد شد.
وضعیت فعلی صنعت فولاد کشور به چه صورت است؟
وضعیت فعلی صنعت فولاد کشور ایران به نظر می‌آید با تمامی چالش‌ها و مشکلاتی که از جمله تحریم‌ها و بحران‌های انرژی وجود دارد، می‌تواند به عنوان یک وضعیت پیچیده و متغیر ارزیابی شود.
از یک سو، می‌توان به نقاط قوت صنعت فولاد کشور اشاره کرد. برخی از این نقاط قوت عبارتند از:
1. مقاومت در برابر تحریم‌ها: صنعت فولاد ایران توانسته است با تمامی تحریم‌ها و محدودیت‌هایی که به طور خاص به آن اعمال شده، مقاومت کند و تولیدات خود را حفظ کند.
2. توانایی تاب‌آوری: در دوره‌هایی که بحران‌های انرژی و قطع برق و گاز رخ داده، صنعت فولاد توانسته است تاب‌آوری کند و به تولیدات ادامه دهد.
3. جایگاه جهانی: با اشاره به این نکته که صنعت فولاد ایران در جایگاه دهم تولید جهانی قرار دارد، می‌توان از این نقطه قوت بهره‌برداری کرد.
4. برنامه‌های توسعه: وجود برنامه‌های جامع برای توسعه صنعت فولاد نشان می‌دهد که تلاش‌هایی برای بهبود شرایط در این صنعت در دست انجام است.
از سوی دیگر، وضعیت موجود همراه با چالش‌ها و نگرانی‌ها نیز واضح است:
1. تحریم‌ها: صنعت فولاد ایران از اوایل تحریم‌ها تحت تأثیر قرار گرفته است و این تحریم‌ها به طور مستقیم تأثیرات منفی بر قیمت فولاد و تولیدات مرتبط داشته‌اند.
2. بحران انرژی: بحران‌های مکرر در تأمین انرژی، به ویژه برق و گاز، به صنعت فولاد آسیب‌های جدی وارد کرده و باعث تعطیلی کارخانجات و کاهش تولید شده است.
3. تورم و گرانی: افزایش قیمت‌ها و تورم در کشور به شدت باعث گرانی لوازم خانگی و خودروها شده و این مسئله تأثیر جزئی در افزایش نرخ‌های فولاد دارد.
در نتیجه، وضعیت فعلی صنعت فولاد کشور ایران در یک معرض چالش‌ها و فشارهای بسیاری قرار دارد. از یک سو، صنعت فولاد نشان داده است که می‌تواند مقاومت کند و تاب‌آوری داشته باشد، اما از سوی دیگر، نیاز به تدابیر و برنامه‌هایی برای رفع مشکلات انرژی و کاهش تأثیرات تحریم‌ها و تورم وجود دارد تا این صنعت بتواند جایگاه خود را در سطح جهانی حفظ کرده و به ترقی دست یابد.
برخی صنایع، مانند صنعت لوازم خانگی، خودرو که فولاد ماده اولیه اصلی مصرفی آنهاست، گرانی ها و افزایش قیمت های محصولات خود را تا حد زیادی به علت بالا رفتن نرخ فولاد نسبت می دهند. نظر شما چیست؟
فولاد به عنوان یک ماده اولیه اساسی در تولید این صنایع عامل کلیدی اصلیست و افزایش قیمت فولاد می‌تواند تأثیر مستقیمی بر قیمت و توسعه این صنایع داشته باشد. افزایش قیمت فولاد می‌تواند به افزایش تولیدات محصولات خانگی و خودروها، گرانی قطعات و متعاقباً افزایش قیمت نهایی محصولات منجر شود.
به عنوان مثال، در صنعت خودروسازی، قطعات فولادی برای ساخت قسمت‌های مختلف خودروها استفاده می‌شوند. افزایش قیمت فولاد می‌تواند هزینه تولید این قطعات را افزایش داده و در نهایت قیمت خودروها را افزایش دهد. این مسئله به طور مستقیم بر قدرت خرید مصرف‌کنندگان و توزیع خودروها تأثیر می‌گذارد.همچنین، در صنعت لوازم خانگی مانند یخچال و ماشین لباسشویی، ورق‌های فولادی به عنوان قسمت‌های اصلی در تولید این محصولات استفاده می‌شوند. افزایش قیمت فولاد می‌تواند تأثیر مستقیمی بر قیمت نهایی این لوازم داشته باشد و به تبع آن به توان خرید مصرف‌کنندگان و بازار این محصولات تأثیر بگذارد.
با این حال، باید توجه داشت که عوامل دیگری همچون تورم، نرخ ارز، هزینه‌های تولید و هزینه‌های حمل و نقل نیز در قیمت‌گذاری محصولات تأثیرگذار هستند. بنابراین، افزایش قیمت فولاد تنها یکی از عوامل مؤثر است و نه تنها عامل تعیین‌کننده در افزایش قیمت محصولات صنایع دیگر.
در حال حاضر شرایط، سطح و وضعیت تکنولوژی صنعت فولاد کشور در مقایسه با دیگر کشورها چگونه است؟
در حال حاضر، تکنولوژی استفاده شده در صنعت فولاد کشور نسبت به گذشته نسبتاً به‌روز به نظر می‌آید. حدود 80 تا 85 درصد از تولید فولاد کشور از تکنولوژی "کوره قوس الکتریکی" بهره می‌برد، در حالی که باقی میزان 15 تا 20 درصد از تکنولوژی "کوره بلند و کوره القایی" استفاده می‌کنند. این تکنولوژی‌ها از نظر بهره‌وری و کارایی بهبود یافته و به مرور زمان به روزرسانی شده‌اند.
با این حال، اطلاعات نشان می‌دهند که این تکنولوژی‌ها معمولاً به دوره 10 تا 20 سال پیش مرتبط هستند. این امر نشان می‌دهد که برای رسیدن به استانداردهای بین‌المللی، حفظ محیط زیست و افزایش کارایی در تولید فولاد، نیاز به به‌روزرسانی و استفاده از تکنولوژی‌های جدیدتر و پیشرفته‌تر داریم. به امید بهبود مستمر در صنعت فولاد کشور و توسعه پایدار آن.
جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد صنعت فولاد، تاکید دارد که تکنولوژی فولادی در کشور در حال حاضر نسبتاً به‌روز است. اما او تأکید دارد که اگر قصد داریم صنعت فولاد کشور را سبز کنیم و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم، باید از تکنولوژی‌های به‌روزتر و پیشرفته‌تر استفاده کنیم. به علاوه، او به توجه می‌اندازد که تکنولوژی‌های فولادی در سطح جهانی به سمت سبز شدن و کاهش انتشار کربن دی‌اکسید پیش می‌روند، و بسیاری از کشورها در تلاشند تا از تکنولوژی‌های به‌روز در این زمینه بهره‌برند. این موضوع نشان‌دهنده ضرورت استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر در صنعت فولاد کشور و توسعه پایدار آن است. با ادامه توسعه تکنولوژی‌های جدید و پیشرفته در صنعت فولاد، کشور می‌تواند تأثیرات محیط زیستی خود را کاهش داده و رقابتی‌تر در بازار جهانی عمل کند.
درست همانطور که کشورهای منطقه در طرح‌های توسعه‌ای که دارند از تکنولوژی‌های به‌روزتر استفاده می‌کنند و شاهد هستیم که تمام کشورهای اطراف از همسایه جنوب شرقی ما یعنی پاکستان گرفته تا همسایه‌های جنوبی و حاشیه خلیج فارس مثل عمان، امارات، قطر و عربستان سعودی همه از تکنولوژی‌های نوین استفاده می‌کنند که در فرایند کاهش سوخت‌های فسیلی استفاده می‌شود. لذا این کشورها اگر قرار باشد صنعت فولاد را سبز کنند، مسیر بسیار کوتاه‌تری از ما پیش رو خواهند داشت.
با توجه به مطالب گفته شده و شرایط موجود، چه آینده ایی برای صنعت فولاد کشور برای سالهای آینده می بینید؟
با توجه به تفاسیر مذکور و شرایط فعلی، چشم‌انداز صنعت فولاد کشور در دهه‌ها و سالهای آینده متفاوت و چالش‌برانگیز خواهد بود. حاکمیت نیاز دارد تا یک رویکرد اساسی برای مدیریت بحران انرژی در این صنعت اتخاذ کند تا این صنعت در تمام شرایط توانایی مقاومت و پایداری را داشته باشد.
صنعت فولاد کشور با تمام محدودیت‌هایی که در طی چند سال گذشته، از جمله تحریم‌ها، با آن مواجه شده، موفق به مقاومت و حفظ جایگاه خود به عنوان دهمین تولیدکننده فولاد جهان در سه سال اخیر شده است. با این حال، امکان کاهش از رتبه دهم و ترقی به موقعیت‌های بهتر نیز وجود دارد اگر بتوان به اهداف افق ۱۴۰۴ دست یافت.
حاکمیت در این مسیر نقش کلانی ایفا می‌کند و باید به حفظ پایداری این صنعت کمک نماید. همچنین نقش بخش خصوصی نیز در این زمینه بسیار مهم است. ارتقاء تکنولوژی، مدیریت بهینه منابع، افزایش کارآیی انرژی، و حمایت از تحقیق و توسعه از جمله چشم‌انداز‌های مهمی هستند که می‌تواند به توسعه پایدار صنعت فولاد در دهه‌ها و سالهای آینده کمک کند.