بخش فولاد جهان، کربن‌زدایی را می بایست در اولویت کار خود قرار دهد تا به هدف چالش‌برانگیز، کاستن انتشار کربن تا ۷۵ درصد جهت حفظ گرمایش جهانی تا ۲ درجه سانتی‌گراد برسد. کم شدن میزان انتشار جهانی دی‌اکسید کربن برای صنعتی که ۷ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص داده از ۳ میلیارد تن در سال ۲۰۲۰ به ۷۸۰ میلیون تن تا سال ۲۰۵۰ توسط صنعت فولاد امری بسیار چالش برانگیز است.
در این امر تحلیلگر ارشد- وود مکنزی- همراه با کربن‌زدایی، اقتصادهای پیشرفته باید مسیرهای جدید ابتکاری فولادسازی مانند استفاده از هیدروژن را بدست بیاورند. مشکلات و چالش های موفقیت بسیار است و رسیدن به آن نیازمند اقدام فوری فولادسازان، هزینه بالای سرمایه‌گذاری و همکاری‌های فنی و پشتیبانی توسط سیاست‌های دولتی است.
وود مکنزی پیش‌بینی کرده که تقاضا برای فولاد بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰ بالغ بر ۲۳ درصد افزایش یابد و به ۲٫۳ میلیارد تن برسد که بیشتر ناشی از تقاضای اقتصادهای در حال توسعه از جمله هند، آسیای جنوب شرقی و آمریکای جنوبی است.برعکس، مصرف فولاد در چین که تقریباً ۶۰ درصد فولاد خام جهان را تولید می‌کند، پس از اوج‌گیری در کوتاه‌مدت، در مدت مشابه کاهش می‌یابد. به گفته وود مکنزی، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای چین باید ۸۸ درصد نسبت به سطح فعلی کاهش یابد.
برای دستیابی به هدف ۲ درجه سانتی‌گرادی تغییر گرمای زمین، وود مکنزی معتقد است که بخش فولاد باید ورودی قراضه را دو برابر کند، تولید و استفاده از آهن اسفنجی (DRI) را سه برابر کند و ۴۵ درصد انتشار کربن باقی‌مانده را جذب و ذخیره کند.
همچنین پیشنهاد می‌شود میانگین شدت انتشار گازهای آلاینده توسط کوره‌های قوس الکتریکی جهانی تا ۷۰ درصد و شدت انتشار اولیه کوره اکسیژن تا ۳۰ درصد از سطح فعلی کاهش داده شود.با این حال، وودمکنزی افزوده است تأمین‌کنندگان برتر سنگ آهن سود خواهند برد زیرا رشد ۳۵ درصدی در بازار محصولات گندله پیش‌بینی می‌شود.
روهان کندال، سرپرست تحقیقات سنگ‌آهن در وود مکنزی می‌گوید: تولید آهن اسفنجی به مواد اولیه سنگ‌آهن بسیار باکیفیت نیاز دارد. با افزایش تزریق هیدروژن در تولید فولاد، انتظار می‌رود تقاضا برای زغال‌سنگ متالورژی تا سال ۲۰۵۰ به نصف برسد، حتی اگر برخی از کارخانه‌های ساحلی چین بتوانند زغال‌سنگ کک‌شو باکیفیت بالا وارد کنند در حالی که هند واردات خود را دو برابر می‌کند.