سوالی که برای بسیاری از استراتژیست ها ایجاد شده است، که چگونه ظرف 20 سال گذشته کشور چین به قطبی شاخص در بازار فولاد جهان تبدیل شده است. و نقش خود را به عنوان یک مصرف کننده عمده فولاد به یک صادر کننده شاخص تبدیل نماید. جواب این سوال می تواند راهگشای مشکلات بسیاری از فولادسازان باشد.
یکی از کشورهای مطرح در زمینه تولید فولاد در دنیا کشور هند است و در این زمینه فعالیت بسیاری دارد تا سهم بیشتری در بازار جهانی داشته باشد. بسیاری متعقدن که در زمان کرونا فرصت خوبی برای این کشور ایجاد شده تا بتواند حجم و کیفیت تولیدات خود را افزایش دهد.
گام نخست، حمایت صنعت فولاد از جانب دولت
همانند سایر صنایع در صنعت فولاد، لازم است حمایت های مهمی از جانب دولت در این بخش در نظر گرفته شود. لازم است این حمایت از بخش عرضه صورت پذیرد. این حمایت ها باعث بالا رفتن تولید و افزایش ارتقا محصولات خواهد شد و در نتیجه حمایت از تولید کننده و افزایش بهره وری است.
بر مبنای مطالعات انجام شده در مرکز مطالعات آهن و فولاد کشور هند، حمایت از صنعت فولاد را می توان به چند بخش تقسیم کرد:
اول حمایت مالی برای توسعه زیر ساختهای صنعتی و تامین تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنعت
دوم حمایت از فعالیتهای مطالعاتی و پروژه های تحقیق و توسعه که می تواند تضمین کننده رشد پایدار صنعت در سالهای آتی باشد
سوم زمینه سازی برای آموزش نیروی کارو حتی مدیران ارشد و در نهایت ایجاد فرصتهای صادراتی به جای افزایش موانع تجاری در جهان.
گوپتا بر این باور است که دولت چین تمامی این سیاستها را برای توسعه صنعت فولاد خود اجرا کرده است و نتیجه آن هم ارتقای جایگاه این صنعت در دنیا ظرف دو دهه است.
سرمایه گذاری اهمیت زیادی دارد
مطالعه وضعیت صنعت فولاد چین طی این بازه زمانی نشان می دهد که دولت همواره منابع مالی لازم برای توسعه صنعت فولادسازی را با کمترین هزینه و با معافیت های زیاد در اختیار شرکتها قرار داده است. این سیاست به فعالان صنعت فولاد چین امکان داد تا برنامه ریزی های بزرگ داشته باشد و طرح های مهم و بزرگ را به دلیل کمبود منابع مالی به تاخیر نیاندازند.
نتیجه همین حمایت های مالی بود که سرعت رشد صنعت افزایش یافت و جایگاهش در دنیا ارتقا پیدا کرد.بر مبنای این مطالعه حمایت بی حد حصر دولت درصنعت فولادسازی کلید موفقیت چین در این عرصه بود و دیگر کشورهای دنیا هم تنها در صورتی می توانند رشدی مانند چین را تجربه کنند که در همان مسیر گام بردارند.
وب سایت استیل اینداستری دیدگاه دیگری در این مورد دارد و بر این باور است برای رشد یک صنعت باید تمامی زیر بخشهای سازنده رشد ، همسو با هم عمل کنند. در این گزارش آمده است: «برنامه ریزی، سیاست گذاری، هدف گذاری و استفاده از نیروهای آموزش دیده و توانمند به اندازه سرمایه اهمیت دارد زیرا ضعف در هر یک از این بخشها می تواند تاثیر دیگر بخشها را از بین ببرد.»
استفاده از انرژی های پاک اهمیت دارد
یکی دیگر از مسایلی که در میان صنعتگران کشور هند مورد بحث قرار دارد ضرورت استفاده از انرژی های احیا شدنی یا انرژی های سبز در صنعت فولادسازی است. صنعت فولادسازی یکی از آلاینده ترین صنایع است و دلیل این آلایندگی هم استفاده زیاد از سوختهای فسیلی در این صنعت است. اگر دنیا بتواند سوختهای پاک را جایگزین سوختهای فسیلی مورد استفاده در صنعت فولاد بکند، این معضل برطرف می شود.
سانچیوگوپتا در این مورد به هندوستان بیزینس لاین گفت:« از سال ۲۰۱۸ تا کنون مطالعات زیادی در بخشهای تحقیقاتی کشور هند برای این تحول بزرگ در صنعت فولادسازی انجام شده است. این مطالعات تا کنون نتایج مثبتی داشته است و ما انتظار داشتیم تا سال ۲۰۲۷ بتوانیم بخشی از صنعت فولادسازی کشور را به صنعت فولادسازی سبز تبدیل کنیم. همه گیری کرونا و بحران های اقتصادی ناشی از ان ما را از برنامه عقب انداخت ولی بدون شک، ولی ما راه خود را ادامه می دهیم. در آینده صنعت فولادسازی دیگر صنعتی آلاینده نیست بلکه صنعتی سبز و دوستدار محیط زیست است.